10 Nisan Prş.Castelnaudary-Port Lauragais 5.Gün

Çocuklar üstünü çıkartıp güneşlenirken onların fotografını çektim.

Bu gece konaklamamız tavsiye edilen liman küçük bir marinaydı ama bunca doğal güzellikten sonra o marina bize çok suni geldi.Otobana yakın bir yerdeydi.TEM de tır parklarının olduğu benzin istasyonları olur ya onun modernini düşünün.İçinde bir restorantı var ve bir marketi..Ama market bildiğimiz süpermarket değil.Daha çok hediyelik eşya satılan bir yer.Bizde bunun üzerine geri dönmeye karar verdik.Konaklama tavsiye ettikleri port laugais’den geri dönerek son lockun önüne geldik.Montferrand denen bölgedeydik yani.Burada güzel bir yemek hazırladım.Efe ve Ateş yanaşarak tekneyi bağladılar.Bir gün önce marketten tavuk şinitzel almıştık.Yanına sarımsak ve domates soslu spagetti ve somonlu salata yaptım.Güzelce yemeğimizi yedik sofrayı toplayıp bulaşıkları yıkadıktan sonra bisikletlere atladığımız gibi yolun karşı tarafında bulunan köye gittik.Bayağı bir yokuş tırmandık.Neyse köyün belediye binası denen yere kadar çıktık.Hiç bir şey yoktu.ne bakkal,ne bir çeşme-su.

Ana okulu gibi bir yerde çocuklar vardı.Ben oradan biraz su istedim ve içtim.Sonra tam gaz aşağı uçar gibi indik.kilisenin etrafında bir tur attık ve teknemize geri geldik.Suyumuz azalmıştı bu nedenle gelince çeşme suyu ile çay demledim.Çocuklara bir elma soydum.Bisküvi ve Efe’nin gün boyunca beklediği cips ile birlikte masaya geldim.Ateş uyumuştu bile.Efe’ye de kitap oku annecim dedim.

Ela’da  odasında oyuncak oynuyor.Yanımızda iki Locaboat daha konaklıyor.Biri şu gürültülü çatlak aile.Gece bir sıcak banyo ve cup yatak..Umarım bu sinekler bizi gece rahatsız etmez..

Saat 20.30.Gün battı ama ortalık alacakaranlık.Renkler pembe,mavi,beyaz karışık.Son yazdıklarımdan sonra gene üçümüz bisiklete binerek Portlaugais’e kadar pedal çevirdik.Sonra geri geldik.o arada Ateş teknede kestirdi.Geldikten sonra Ela ve Ateş domino oynamaya başladı.Biz Efe ile kilisenin oraya giderek su aldık.Artık 3 lt daha suyumuz var.Bu günün son notlarını yazıyorum.Deniz’e bir teşekkür mesajı attım.Deniz bize bu geziyi tavsiye eden arkadaşımız.Bilge yani benim canım çocukluk arkadaşımın boşandığı eşi.Boşandığı eşi diyorum ama sevgileri eksilmeden boşanan sıradışı bir çift onlar.Teknenin üzerinde bunları yazarken düşündüm de ölmeden önce mutlaka yapılması gereken şeyler yazılır çizilir ya ,bu tatilin de  ölmeden önce mutlaka yapılması gereken bir tatil olduğuna karar verdim.

İnsanın dönmesi gereken tek yer doğa.Bu tatil o kadar hareket halindeydik ki.Mesela bugün de en az 4-5 km bisiklet ,bir o kadar da yürüyüş yapmışızdır.Sessizliği dinlemeyeli ne kadar çok olmuş.Hayatımda hiç kuş sesleri arasında ,ağaçların altında gece uyumamıştım.Nefes aldığımda çiçeklerin,otların ,toprağın,çam ağaçlarının kokusunu ayırt edebilmeye başladım.TV seyretmemek ne güzelmiş.Şu twitter,facebook,oradaki haberler ,yorumlar ne kadar yükmüş insanın omzunda.Hem de boş bir yük..Bir yük taşırsın da, taşıdığına değer , bir tatmin duygusu bırakır sonunda sana..Ama bunlar öyle değil.Gerçi İstanbul’da yaşadığında da İstanbul’un kurallarına göre oynuyorsun.Belli bir rutinin var ve o rutin aksamadığı sürece alternatif hayatları düşünmüyorsun.Hem yol alıp hem doğa ile uyumlu yaşayacağımız bir tatil daha bulup planlamak gerek.Aslında böyle bir deneyimden sonra Bodrum’da her sene gittiğimiz Eski Yalı Otel,o tatil köyleri,şehrin ışıkları,yüksek volümlü müzikler hepsi insana yük geliyor.

Kafamı,ruhumu boşalttım.Yürümek,koşmak,bisiklet,hep gitmek bana çok iyi geldi.İstanbul’daki koşu bandı ile burası.Ne iyi ettik de geldik.Montaigne’i okuyacaktım şimdi ama yazmaya kaptırdım.Saat 21.00 oldu içeri gireceğim ama kuş sesleri o kadar nefis ki bırakamıyorum.Ateş ile çocukları yatırıp yeniden dışarı çıktık.Bu gece 10.45’e kadar teknede ay ışığı altında kocamla muhabbet ettik.Harika bir geceydi.Kocamı seviyorum..

Yazının Devamı İçin Tıklayınız