11 Nisan Cuma Montferrand-Gardouch 6.Gün

Günaydıııın ,bugün teknemizde son günümüz ve gecemiz 🙁 Elimizde kalan malzemelerle kahvaltımızı yaptık.Karnımızı doyurduk.Efe dümene geçti,ben notlara,kocam da güverte temizliğine..

Bugün son locklar yaklaşık 10 km yapacağız.Akşam üzeri Negra’ya geleceğiz gece orada konaklayarak yarın sabah da teknemizi teslim edeceğiz.Yine sakin köylerden geçiyoruz.Locklardaki görevlilerden birisi bizi Negra’da hiç bir şey bulamazsınız diye uyarınca biz de nispeten yerleşimin daha fazla olduğu bir yerde eksiklerimizi tamamlayalım diye düşündük.Yanaştığımız yerdeki kadın market ve restorant bulabilirsiniz diyerek bizi 1 km uzaklıktaki Villefranche’a yönlendirdi.Bisikletleri indirdik.Yanaştığımız yerde çocuklar kanalda kano yapıyordu.

Kasabaya girdiğimizde pazar kuruluyordu.Aslında yavaş yavaş topluyorlarmış ve biz kuruluyor sanmışız.Saat 12.30 falandı.Pazarda hem giysiler,hem sebze meyve hem de peynir ,et vs .satılıyordu.Biz dönüşte buradan alışveriş yaparız şimdi elimizde torba taşımayalım dedik ve pedala bastık.Bir italyan restorantının önünde durduk.Çocuklar pizza yemek istedi.Ama restorant doluydu ,adam 45 dakika sonra gelin dedi.Biz de o arada akşam yemeği için bir şey alalım diyerek bir şarküterinin önüne geldik.Rozbeef alacaktık nasıl pişireceğimizi satıcı kadına soralım dedik.Fakat kadının ağzındaki dişler o kadar korkunç gözüküyordu ki kadından herhangi bir şey almaktan vazgeçtik.Pazarın kurulduğu yerde kapısında 1860 dan beri yazan bir kasap bulduk.Çok  güzel lazanyaları vardı et yerine 4 parça lazanya alıp çıktık.Çıktığımızda pazar neredeyse tamamen boşalmıştı.Pizzacıya geri döndük.Villefranche’daki bu İtalyan restorant gezi boyunca bir masada yemek yediğimiz yegane 2.yerdi.Güzel bir margaritha yedik.Pizzanın artanını da paket yaptırdık.Tekne bize bu bir haftalık sürede her yiyeceğin ne kadar kıymetli olduğunu da öğretmişti.Yemekten sonra bisikletlere atlayarak geri döndük.tekneyi çalıştırıp yola devam ettik.Yaklaşık 1.5 km gittikten sonra Gardouch’a geldik.

Burada bir çeşmeden iki şişe su doldurduk.Yolda tanışıp sevdiğimiz 6 kişilik Paris’li aileyi gördük.Kasabanın içine doğru şöyle bir yürüyerek gittik kibrit ve su aldık.Kısa bir süre içinde son durak Negra’ya vardık.Yol boyunca , kah kaybettiğimiz kah kasabalarda karşılaştığımız bütün yol arkadaşlarımız ile bu gece Negra’da bir aradaydık.Sevdiğimiz aile bizi 19.30 da bir şeyler içmek için teknelerine davet etti.Daha 1.5 saat vardı.Ben önce yarım saatlik hızlı tempolu yürüyüşümü yaptım.Sonra ailecek banyo yaparak temiz giysilerimizi giydik ve  komşuculuğa gittik.Bize harika bir masa hazırlamışlardı.Tam tekne işi.İnce doğranmış ,üzeri kimyon,tuz ve limon ile soslanmış havuçlar,salatalık,domates,zeytin ezmesi,kuruyemiş.Aile ingilizce bilmiyordu.Bu yüzden tek konuşan fransızca olarak Ateş oldu.Ateş’in dillerini bilmesine şaşırdılar.GS takımını biliyorlardı Ateş’de GS lisesinden bahsetti.Oğulları biraz ingilizce biliyordu.Doğal olarak en çok Efe ve Ela ile ilgilendiler.Hatta Ela’yı yakından sevip öpebilmek için bizi davet etmiş bile olabilirler.Biz onlara İstanbul’u anlattık.Onlar da bize Paris’de yaşamanın zorluklarını.Kadının emekliliğine daha 10 yıl varmış ama bence yarın emekli olabilecek kadar yaşlıydı.Adamın emekliliğine ise 6 ay kalmış.Oğlan ve kız arkadaşı okuldan tanışmışlar arkadaşlarmış.Mühendislik okumuşlar.Sohbet iyiydi ama çocuklar aç olduğu için 8.30 da kalktık.Fırında lazanyamızı ısıttık.Kalan malzemelerle salata yaptık.Yoğurdumuz ile birlikte yemeğimizi yedik.Son kez kanalda ayın yansıttığı parıltıları seyrederek uyuduk.

Paris’li aile

 Yazının Devamı İçin Tıklayınız