Üç yıl kadar önce Çin’e ilk geldiğimde değil seyahat etmek bir restorana gidip bir bardak su istemek bile benim için çok zordu. Geldiğimin ilk haftası basit bir kaza denebilecek ama iki kaburgamın zedelenmesine yol açan e-Bike kaza da başıma gelince uzunca bir süre evden dışarı çıkmadım. İşte o günlerde Rotasız Seyyah en iyi arkadaşlarımdan biri olmuştu. Diğeri de Türkiye’de bilgisayarıma tüm bölümleri yükleyip yanımda getirdiğim In Treatment dizisinin baş rol oyuncusu Gabriel Byrne ‘di. Rotasız Seyyah seyrettiğim ilk bölümde, Çin’de çok zor rota yaptı. Huashan Dağına tırmandı. Onu izlerken, böyle bir parkura -çünkü dünyanın en tehlikeli dağ yürüyüş rotası diye bilinir- nasıl olur da sıradan halkın tırmanmasına izin verirler diye şaşırmıştım. Oraya kaburgalarım sağlam da olsa gitmeme imkan yoktu. Ancak ardından izlediğim videoda Fenghuang’ı görünce bir gün mutlaka görmeye karar verdim.
Nanjing’den trenle gitmek bir hayli zor. Çünkü çok fazla aktarma yapmak gerekiyor, aktarma saatlerinin arası açık olduğu için varış neredeyse 20 saat sürüyor. Bu nedenle Nanjing’den Tongren’e uçakla gitmek en iyisi. Çin’de iç hat uçuşlar kara yolu gibi sıradan ve tren kadar kolay. Neredeyse her kapının önünde uzun kuyruklar oluyor. Sabırsızlıkları burada da kendini gösteriyor. Neredeyse uçuş için alçalmaya başlıyoruz anonsu ile birlikte kemerlerini çözmeye başlıyorlar. Teker yere değdiğinde ise halimiz perişan.
Tongren ülkenin doğusunda, Guizhou eyaletinde bir şehir. Araba kiralayarak civarındaki pek çok turistik yer görülebilir. Bunların içinde en ilginç olanı Fanjing Dağı. Burası aynı zamanda Unesco Kültür Miras listesinde. Yer altı kaynakları açısından zengin bir şehir. Civarda çok sayıda kaplıca oteli var. Aslında bu dağa bir buçuk saatlik bir otobüs yolculuğu ile Tongren’den varmak mümkün ancak ben planımı sadece Fenghuang olarak yapmıştım.
Fenghuang’a gitmek için alandan toplu taşıma yok. Bu nedenle Didi ya da taksi kullanmak zorunlu. Yaklaşık 35 km bu yol için 100-120 yuan civarı bir ücret alıyorlar. Bunun içinde 20 yuanlık otoban bedeli de mevcut. Taksi için bakınırken birine yol sordum ve sorduğum kişi de didi çağırdığını, ücretini paylaşarak arabayı birlikte kiralayabileceğimizi söyledi. Yanımıza Çinli bir kadın daha geldi ve üç kişi bir didi’ye binerek kişi başı 40 yuana bu yolculuğu gayet ekonomik bir şekilde hallettik.
Kasabanın içine araç girişi yasak. Arabadan indiğim yer şehrin antik surlarının girişiydi. Kasabanın içinden Tuojiang nehri uzanıyor. Nehrin üzerine iki kıyıyı birbirine bağlayan pek çok güzel köprü yapılmış. İner inmez karşıma çıkan köprü, bunlardan biri olan Rainbow Bridge oldu. Ulmon’dan otelimi seçip ahşap evler, nehir manzarası, köprüler ve kuş sesleri içinde etrafıma hayranlıkla bakarak yürümeye başladım. Neyseki bu seyahatte yanımda sadece sırt çantam vardı. Ulmon’a göre varmıştım ancak ortada her zamanki gibi bir otel yoktu. Bunun üzerine nehrin karşı kıyısına geçerek otel olduğunu düşündüğüm, daha büyük ve içi temiz bir yer buldum. Çeviri yoluyla anlaşıp iki gece kalacağım otele yerleştim.
Bunlarda İlginizi Çekebilir
Son Yorumlar