Umarım keyifle okudunuz.Ben keyifle gezdim ve keyifle yazdım..Kendimi çok şanslı görüyorum.Dünyanın en güzel yerlerini görebiliyor olmak elbetteki bir şans..Ancak beni asıl şanslı hissettiren şey artık ailem gibi bütünleştiğim arkadaşlarım.Biz ünv.ye ilk geldiğimiz günden bu yana arkadaşız.O dönemlerden gelen ve hala bu kadar birbirine bağlı başka örnekler yok.Bu gezide bizi Bremen Mızıkacılarına benzettim.Her birimiz gurubun içinde farklı bir rengiz.Bu hikayede nasıl horozun,eşşeğin ,kedinin rolü ,huyu suyu ayrıysa ve bu ayrılık içinde mükemmel bütünü oluşturuyorlarsa bizde aynen öyleyiz.Yollarda 1200 km yaparken insan bir dakikak bile sıkılmaz mı?Sıkılmadık ..Bir ara Gamze’nin anlattıklarını (Cem Yılmaz halt etmiş) gizlice kayıt yaptık.İyki yapmışız.Tatil ertesi yani pazartesi günü İstanbul bana çok zor geldi.Trafikde mutsuz mutsuz işe giderken aklıma bu kayıt geldi.kulaklıkları taktım 5 dakikalık kaydı dinledim.Yine gözümden yaşlar aktı gülerken..Ertesi gün yine dinledim.Yine gülmekten ağladım..
Sizler için dileğim umarım hayatınız da görmek istediğiniz her yere gider yeryüzündeki cennetleri görürsünüz.Ama hayatın tadını çıkartacağınız,sevdiğiniz,güvendiğiniz,yanında kendiniz gibi olduğunuz dostlarınız inşallah vardır.Ve bu güzellikleri onlarla paylaşarak çoğaltırsınız..Bu tatilin benim benim için özeti bu..Bu yüzden son fotografları da bizden kareler ile noktalıyorum..hoşçakalın…
Bunlarda İlginizi Çekebilir
Son Yorumlar